Het verhaal van Saranda

Van een administratieve functie naar HR-medewerker!

Ze had het echt wel gezien in haar administratieve job, maar vond pas tijdens haar zwangerschap de moed om te gaan studeren wat ze écht wilde.

De troef van het graduaat?

"De persoonlijke aanpak. De coördinatoren blijven puzzelen om het haalbaar te maken voor jou. Maar ook de modulaire organisatie zorgt ervoor dat je altijd bij de les blijft."

“Een sociale richting volgen, het heeft altijd al in mij gezeten. Helemaal in het begin van mijn studiecarrière probeerde ik al eens sociale readaptatiewetenschappen, maar dat viel al snel in het water door het kotleven, vakantiejobs … Ik was er nog niet klaar voor. Ik verzeilde in administratieve jobs en probeerde me op te werken, er steeds meer uit te halen. Maar elke keer weer botste ik tegen een muur. Net toen ik beslist had om het roer om te gooien en opnieuw te gaan studeren, kwam het coronavirus opzetten én geraakte ik zwanger.”

Niets is onmogelijk

“Met een jaar vertraging zette ik er dan toch mijn tanden in. Met een kindje van nog geen één jaar oud en onderbroken nachten. Maar ook: met heel veel motivatie. Omdat ik mijn zoontje niet tekort wilde doen, volgde ik de opleiding in een traject van de VDAB. Daardoor verloor ik geen inkomen. Ik legde het hele traject in twee jaar af. Dat wilde zeggen: elke dag vroeg opstaan, vier lesdagen en een stagedag per week. Je moet goed kunnen plannen, gaten zien in je agenda die er eigenlijk niet zijn. Niets is onmogelijk, dat zeggen we ook altijd binnen HR, maar pittig is het wél. Had je vorig jaar het interview gedaan, dan waren er misschien wat traantjes gekomen. Maar ondertussen heb ik de maturiteit en mensenkennis om het wél te doen slagen en ik wil dat Nolan een gelukkige mama en een mooie toekomst heeft. Bovendien is de ondersteuning in het graduaat intensief: docenten doen er alles voor om je te helpen.”

Uitdaging opzoeken

“In HR zit ik op mijn plek. Ik wil mensen doen groeien in hun werk, een luisterend oor zijn, juridisch ondersteunen … Het is zo breed en zo afwisselend, net wat ik zo miste in mijn vorige jobervaringen. Ik zie mezelf veel meer doen dan enkel mensen uitbetalen: ik wil de interactie aangaan, projecten opstarten en uitdagingen opzoeken. Mensen leren kennen, iets laten bijleren en helpen evolueren. Ik ben dankbaar dat ik van al deze domeinen mocht proeven tijdens uiteenlopende stages. Ook van andere studenten steek je veel op.”

Mama van de klas

“Sinds ik mama geworden ben, heb ik veel meer structuur in mijn leven gebracht. Het modulaire systeem is op mijn lijf geschreven. Het dwingt je om alles tussendoor bij te houden. Niet zomaar even wat blokken in december en elkaars notities lenen dus. (lacht) Als student en lector sta je hier op één lijn. Sommige momenten kan je even niet meer en dan staan ze daar. Of het nu privé is, school … Dat persoonsgerichte is voor mij essentieel, ik ben een mensenmens. Je moet het ook niet altijd eens zijn met elkaar en er zijn soms verhitte discussies, maar we respecteren elkaar en leren enorm veel bij van elkaar. Ik word een beetje gezien als de mama van de klas, die iedereen helpt en steunt. Naast Nolan heb ik dus ineens véél kindjes bijgekregen!”

Wat ik zelf heb gemist in mijn vorige jobs, wil ik nu wél waarmaken voor andere werknemers

Saranda, 30 jaar

Werkgeluk & motivatie

“Ik heb binnenkort mijn diploma in handen. Ik zie het al helemaal voor me. Eerst wat quality time inlassen met mijn zoontje en dan op zoek naar een functie binnen learning & development. Iets met werving en selectie, maar evengoed opleiding en een stukje jobcrafting: mensen het gevoel geven dat ze mogen evolueren. Werkgeluk is voor mij heel belangrijk. Wat ik zelf heb gemist in mijn vorige jobs, wil ik nu wél waarmaken voor andere mensen.”