Het verhaal van Robby
Robby moest weer naar de schoolbanken na twintig jaar... en dat bleek nuttiger en leuker dan hij vooraf had kunnen inschatten!
Studietraject
Robby evolueerde van arbeider naar hoofdafgevaardigde van de vakbond
Robby moest weer naar de schoolbanken na twintig jaar… en dat bleek nuttiger en leuker dan hij vooraf had kunnen inschatten!
Dé troef van het graduaat?
“De flexibiliteit. Daardoor kon ik mijn werk goed combineren met de studie.”
“Toen de secretaris van de vakbond me vroeg om deze studie te volgen, zodat ik in de toekomst kon evolueren naar hoofdafgevaardigde, had ik al 20 jaar niet op de schoolbanken gezeten. Maar de vakbond droeg de kosten en de studie gaf wel wat perspectieven, dus wilde ik het er wel op wagen. Bijna had ik alweer afgehaakt na het eerste vak, want arbeidsrecht was een pittige cursus van wel een telefoonboek dik. Maar al snel merkte ik dat de andere vakken helemaal anders in elkaar zaten, met veel doe-opdrachten, taken en presentaties. Dat lag meer in mijn aard.”
Kopzorgen
Met mijn vroegere diploma (lichamelijke opvoeding en sport) heb ik nooit iets gedaan. Uiteindelijk kwam ik terecht bij DAF trucks, als arbeider. Maar omdat ik vrij mondig was, hebben ze me al snel gevraagd om bij de vakbond op te komen. Dat is het begin geweest van een heel ander traject. Soms denk ik weleens: ‘laat me maar gewoon weer een dag met mijn handen werken, dan heb ik iets minder kopzorgen’. Er komt veel meer bij kijken dan enkel problemen op de werkvloer aanpakken: we berekenen ook pensioendossiers, tijdskredieten, ...”
In het begin deden we wat lacherig over vakken zoals zelfkennis. Maar het is toch een grote meerwaarde geweest.
Sven, 36 jaar, Syndicaal werk
Vertrouwensband
“Ik ben altijd een sociale mens geweest en mijn motivatie was om mensen verder te helpen. Je hoort wel wat op zo’n dag: van erfenissen over scheidingen tot schuldbemiddelingen … In het begin nam ik die verhalen mee naar huis, intussen heb ik dat beter leren plaatsen. Ik kan niet op elke kwestie een pasklaar antwoord geven, maar een luisterend oor is al een belangrijk begin, weet ik nu. Een vertrouwensband opbouwen vraagt tijd. Maar na enkele jaren heb ik wel kunnen bewijzen dat ik het goed meen.”
Ken jezelf
“Ik was eerst wat bang voor de opleiding, ik heb twee jonge kinderen, werk en hobby’s. De mensen van de vloer mogen me van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat bellen. Ik wist niet hoe ik dat allemaal gecombineerd zou krijgen. Maar al snel vond ik er mijn weg in. Bovendien kon ik veel kennis uit de studie meteen toepassen. Je leert beter omgaan met politieke en economische vraagstukken, scherpt je kennis aan over de computer en schriftelijke communicatie. Maar vooral: we leerden onszelf beter kennen. Als vakbondsman heb je de neiging om snel op tafel te kloppen. Tijdens de opleiding heb ik geleerd om niet altijd onmiddellijk het woord te nemen maar eerst goed te luisteren naar wat mijn gesprekspartner te zeggen heeft. Ik laat dingen ook meer bezinken tijdens een vergadering en overleg eerst even met collega’s vooraleer ik er tegenin ga.”
Hoe meer, hoe beter
“Een ander pluspunt van de opleiding was het contact met de andere syndicalisten. We wisselden interessante info en onderhandelingstechnieken uit binnen onze sectoren: metaal, voeding, chemie … Ik heb net een van mijn collega’s bij DAF overtuigd om de opleiding ook te volgen. Hoe meer jonge mensen erin stappen, hoe liever. Velen weten amper wat de vakbond precies doet en waarom die nodig is. Na deze opleiding ben je daar helemaal van overtuigd!”