Het verhaal van Giancarlos
Giancarlos liet alles in Peru achter en begon hier een nieuw leven.
Studietraject
Van student in Peru tot orthopedagogisch begeleider.
Hij belandde in België voor de liefde, worstelde met de Nederlandse taal, maar behaalt nu eindelijk zijn diploma.
Dé troef van het graduaat?
“De flexibiliteit. Daardoor kon ik mijn opleiding over 2,5 jaar spreiden om intussen verder te werken aan mijn Nederlands en opdrachten goed af te werken tussen de lessen door.”
“Toen mijn lief me in 2013 vroeg om in België te komen wonen, heb ik niet lang getwijfeld. Mijn familie was er niet zo blij mee: ze wisten niet veel over België en ze zagen me niet graag vertrekken. Maar intussen heb ik hier mijn leven uitgebouwd. In Peru staan ze niet open voor homoseksualiteit, hier voel ik me meer aanvaard.”
Een heel parcours
“In Peru was ik heel zelfstandig. Ik werkte van 7 tot 14 uur en studeerde ’s avonds psychologie aan de universiteit, van 18 tot 23 uur. Eenmaal hier, zag mijn leven er helemaal anders uit. Ik heb een paar jaar Nederlands gestudeerd, maar slaagde niet voor het taalexamen dat ik nodig had om te starten aan de universiteit. Ik begon daarna met een bachelor sociale readapatiewetenschappen, maar de zelfstudie tijdens de coronajaren viel me te zwaar, waardoor ik ook die studie moest opgeven. Het was mijn mentor die me voorstelde om het graduaat orthopedagogische begeleiding te proberen. Intussen zit ik in mijn laatste semester.”
Ik kan niet wachten om te beginnen werken. Om op mijn eigen benen te staan, maar zeker ook om iets te betekenen voor mijn cliënten.
Giancarlos, 30 jaar, Orthopedagogische begeleiding
Ideaalbeeld
“Ook tijdens deze studie was taal soms een struikelblok. Ik word er onzeker van wanneer ik iets niet begrijp of wanneer ik iets niet uitgelegd krijg. In Peru was ik de beste van mijn jaar in psychologie, dus het contrast was best confronterend. Een universitair diploma was een ideaalbeeld voor mij, maar ik leer steeds meer mensen kennen die heel leuke jobs hebben gevonden met hun graduaatsdiploma. Ik merk ook dat deze studie goed werkt voor mij. Je bent er constant mee bezig omdat je na elk vak een examen hebt, maar zo hou je wel alles bij en zit de leerstof altijd vers in je hoofd. Ik heb ook al vorderingen gemaakt: ik heb mijn werkpunten van de eerste twee jaren kunnen aanpakken.”
Grenzen verleggen
“Van nature ben ik eerder introvert en timide. Dankzij Akabe, een scouts voor kinderen met een beperking, ben ik losser geworden. Maar ook in de studie heb ik al grenzen moeten verleggen. Zo deden we eens een rollenspel waarbij figuranten deden alsof ze kinderen met problemen waren. Ze riepen, gooiden met spullen en jij, als student, moest hen proberen te kalmeren. Als beginner heb je de neiging om kinderen te straffen, maar tijdens deze lessen leerde ik om niet meteen eisen te stellen of ze in de hoek te zetten, maar om me af te vragen waarom ze zo reageren. Een kind heeft op zo’n moment vooral ruimte nodig. Ik vond dat een enorm boeiend vak. Eigenlijk had ik het graag al in mijn eerste jaar gehad want het helpt tijdens stages! Al moet je je natuurlijk aanpassen aan je stageplek, want de aanpak is overal anders. In sommige leefgroepen houden ze net van een strakker kader.”
Geven en nemen
“Ik heb veel met kinderen gewerkt, maar ik zou nu liefst aan de slag gaan met volwassenen. Je geeft die mensen hulp en structuur en je krijgt er veel liefde en respect voor terug. Dat vind ik zalig. Ik wil graag terechtkomen in een dagcentrum. Je kan er heel verschillende dingen doen: sporten, koken, naar de film gaan, uitstappen doen. Ik kan ik niet wachten om te beginnen. Om niet meer afhankelijk te zijn van anderen, maar zeker ook om iets te betekenen voor mijn cliënten!”
Orthopedagogische begeleiding Heverlee, iets voor jou?
Opleiding te volgen op
Opleidingstype
Brochure
Ontvang via e-mail of met de post
Elizabeth Hamels
Coördinator Graduaat Orthopedagogische begeleiding
Bernadette Houdart
Opleidingsverantwoordelijke Graduaten Welzijn Heverlee