Kruimelpad
Stage lopen in een alternatieve school in Noord-India
3H: skilled Hands, bright Head and kind Heart. Dat is de visie van Sonam Wangchuk, de oprichter van SECMOL Campus, een school gelegen in Ladakh. Daar hebben Lynn en Robin 6 maanden stage gelopen, middenin het Himalayagebergte (Foto's en tekst: Robin Leyers).
Little Tibet
Ladakh, ook wel bekend als Little Tibet of the Land of High Passes, is de meest dunbevolkte en afgelegen staat van India. Eens je landt op de Kushok Bakula Rimpochee Airport van Leh, heb je meteen als reactie: ‘WAUW’. De macht van de Himalaya’s is onbeschrijfelijk en de schone lucht is heerlijk (zeker als je voordien enkele dagen in New Delhi bent verbleven).
Met zijn hoogste berijdbare wegen in de wereld, een cultuur die zeer hard aanleunt bij de Tibetaanse cultuur en als woonplaats van de 'Ghost of the Mountain' (het sneeuwluipaard) is er gigantisch veel te ontdekken en zal je je geen seconde vervelen.
Naast Leh, de toeristische hoofdstad van Ladakh, heb je honderden dorpjes verstopt in de bergen, klaar om ontdekt te worden. De wegen zijn niet altijd in even goede staat en bereikbaarheid heeft veel te maken met het weer (denk aan sneeuw en landverschuivingen etc.) maar dat zorgt alleen maar voor meer avontuur. Elke plek, elk dorp, elke tempel, elk uitzicht is een schilderij op zich. Ben je een liefhebber van natuur, rust, sereniteit, bergen en magnifieke landschappen? Dan is Ladakh the place to be!
Simpel leven in Ladakh
Het eerste wat je hoort eens je aankomt in de luchthaven is ‘julley’. Dit is ‘hallo’ in Ladakhi. Nadien leer je dat ‘julley’ ook ‘bye’ en ‘dank u’ betekent. Dan besef je al meteen, ik ben in een andere wereld. Bij aankomst zijn er veel nieuwe dingen die op je afkomen. De gewoontes die wij thuis hebben zijn hier niet van toepassing en het is zeker en vast een uitdaging om alle gewoontes en gedragingen van de lokale bevolking te begrijpen.
Zo eet je bijvoorbeeld steeds samen op de grond en zal je ongetwijfeld wel eens de fout maken om over mensen hun benen of eten te wandelen en ‘onder uw voeten krijgen’ van de mensen rondom u aangezien dit als onrespectvol wordt gezien. Maar geen zorgen, de Ladakhi’s zijn zeer vriendelijk, beleefd, goedlachs en behulpzaam en iedereen zal er altijd voor zorgen dat je je volledig thuis voelt en dat je niets tekortkomt.
Het ontdekken van een nieuwe cultuur is zeer leerrijk, plezant en boeiend. Je leert hier en daar dingen bij en je kan die uiteindelijk ook linken aan achterliggende betekenissen. Je begint ook zelf gedragingen over te nemen zoals bijvoorbeeld de Indische hoofdwiebel of een typische groet. De mensen rondom jou merken dit ook op en eens ze jou Ladakhi butsa of pomo (jongen of meisje) noemen, geeft dat je een enorm gevoel van samenhorigheid en voldoening.
De Students’ Educational and Cultural Movement of Ladakh is een alternatieve school met als doel om hun studenten belangrijke levenslessen bij te leren, hun zelfvertrouwen op te krikken en Engels bij te schaven. Ze werken met de visie van de 3H’s: bright Head, skilled Hands and kind Heart. Het unieke aan deze school is dat studenten die zich aanmelden als voorwaarde gebuisd moeten zijn voor hun overheidsexamens. Zo kunnen ze een jaartje pauze nemen, nadenken over hun toekomst, meer focussen op praktische vaardigheden enz. om dan nadien terug naar school te gaan en/of hun dromen na te jagen.
De school ligt op een prachtige locatie, is zeer afgelegen en is een dorpje op zichzelf. De studenten, personeel en vrijwilligers leven en wonen samen op de campus. De studenten verblijven er voor één jaar en zij runnen in principe de campus met begeleiding van het personeel en de vrijwilligers. Daarnaast is de school bijna volledig zelfredzaam en ecologisch zeer verantwoord. Er wordt gebruikgemaakt van zonne-energie, passieve zonne-gebouwen, recyclage, dry compost toiletten en verspilling is bijna onbestaande. Als stagiair leer je zeer veel over ecologisch leven en creatief omgaan met afval en verspilling. Je kijk op de Westerse levensstijl en consumptiemaatschappij zal gegarandeerd veranderen.
Eens je aankomt op de campus wordt je meteen warm ontvangen en ben je instant deel van de SECMOL Family. Iedereen komt met je praten en is in het algemeen zeer geïnteresseerd in je achtergrond en waar je vandaan komt. De mensen zijn heel toegankelijk, open en fantastisch leuk in de omgang. Na 6 maanden bouw je een zeer hechte band op en maak je vrienden voor het leven.
In Ladakh is het koud. Temperaturen kunnen zakken tot -25 graden Celsius. Maar dat is zeker niet te zeggen over de mensen, integendeel, de mensen zijn zeer warm. Eens je over de vloer komt bij mensen zal je altijd warm onthaald worden met melk- of boterthee, koekjes, tsampa, gedroogde abrikozen, noten en nog zo veel meer. Het is ook de gewoonte van Ladakhi’s om te blijven bijschenken en je steeds meer en meer aan te bieden. Het is bijna een spelletje voor hen en zij winnen altijd. Je zal gegarandeerd met een volle buik buitenwandelen.
Gastvrijheid is dus zeer belangrijk, net zoals medeleven, behulpzaamheid en vriendelijkheid. Deze waarden zijn verbonden aan het Tibetaans Boeddhisme, dat nog een grote rol speelt in de maatschappij. Er zijn tempels, ook wel gompas genoemd, in overvloed verspreid over heel Ladakh waar nog talloze monniken leven en waar nog veel religieuze festivals gehouden worden.
Je zal versteld staan van de indrukwekkend gemaskerde dansen die de bevolking zouden moeten voorbereiden op de dood. Zo heb je ook festivals waar er orakels bezeten worden door bepaalde figuren en op de daken van de tempel lopen en nadien de toekomst voorspellen. Deze religieuze tradities zijn zeer populair in Ladakh en worden voltallig bijgewoond door de bevolking. Het is dan ook zeer indrukwekkend om zo’n festival bij te wonen als buitenlander en ongelofelijk interessant om erover bij te leren.
Als stagiair of vrijwilliger in SECMOL heb je veel mogelijkheden en veel vrijheid. Je meest belangrijke taak zijn de ‘conversation classes’ waar je dagelijks een activiteit bedenkt om de studenten hun Engels te oefenen. Het is ongelofelijk om te zien hoe sterk studenten gegroeid zijn in hun Engelse taal. Sommigen konden geen woord Engels voor ze student waren bij SECMOL en op het einde kon je er complexe en volledige conversaties mee voeren. Naast deze klassen zijn er ook verschillende verantwoordelijkheden die iedere student heeft om de campus te onderhouden. Als stagiairs namen wij deel aan deze verantwoordelijkheden maar ook aan alle andere activiteiten die gebeurden op de campus. Er is ook ruimte om zelf workshops te geven omtrent digitale vaardigheden, fotografie, mentale gezondheid enzovoort. Dit hangt af van je persoonlijke vaardigheden en interesses. Daarnaast organiseert de organisatie ook veel dagtripjes waardoor je plekken bezoekt die je als toerist nooit zou zien.
Flexibiliteit is zeer belangrijk op de campus en hiermee ga je moeten leren omgaan. Plannen kunnen last minute veranderen en communicatie gebeurd niet altijd op een efficiënte manier. Dit heeft ook veel met de taal te maken natuurlijk aangezien ze onder elkaar Ladakhi spreken maar dan is het aan jou om actief engagement te tonen. Deze plek leert je zeker en vast om beter voorbereid te zijn op veranderingen en om je flexibeler op te stellen wat alleen maar voordelen heeft in het leven.