Van jurist tot vroedvrouw?-interview met Getty Schuiling (50)

Wat is je vooropleiding? En hoe verliep je carrièrepad tot nu toe?

Ik wist na de middelbare school niet goed wat ik zou gaan studeren. Ik vond talen leuk maar als je bijvoorbeeld Frans studeert, leer je eigenlijk ook alles over dat land. En dat interesseerde mij persoonlijk net minder. Uiteindelijk ben ik rechten gaan studeren, omdat dat een algemene studie zou zijn, waar je veel kanten mee op kon. Ik ben toen bij de overheid terecht gekomen en heb daar als algemeen jurist gewerkt. Ik vond het leuk om mijn collega’s te helpen betere besluiten te nemen en die goed aan de inwoners uit te leggen. En ook om besluiten waartegen bezwaar werd ingediend, te toetsen op hun kwaliteit, zodat fouten in de toekomst niet meer gemaakt zouden worden. Uiteindelijk ben ik steeds meer de kant van juridische kwaliteitszorg opgegaan, dan kijk je meer naar de bedrijfsvoering en processen, en hoe je die kunt verbeteren.

Wanneer en hoe bedacht je dat je aan iets anders toe was?

Ik heb me eigenlijk altijd wel afgevraagd of dit het nu helemaal was voor mij. Ik heb ook wel eens een jobcoach in de arm genomen, maar daar kwam niet echt iets anders uit. Op een gegeven moment heb ik besloten het juridische te verlaten en een overstap gemaakt naar een organisatie waarin ik procesbegeleider werd van een overlegstructuur tussen gemeenten een aanbieders van jeugdzorg, maatschappelijke ondersteuning en participatiehulp. Toen dat overleg ophield te bestaan ben ik projectleider geworden. Maar ook in die baan voelde ik nog steeds niet echt de voldoening die ik zocht.

Waarom kies je nu dan specifiek voor vroedkunde?

Ik heb me op een gegeven moment een aantal dingen gerealiseerd: ik wil graag de beweging maken van theorie naar praktijk, van denken naar doen.  En ik wil graag iets betekenen voor mensen, op wezenlijke momenten of bij wezenlijke processen in hun leven. De meest wezenlijke processen in het leven van een mens zijn denk ik zijn geboorte en sterven. Ik hoop er als vroedvrouw een bijdrage aan te kunnen leveren dat de zwangerschap en bevalling van een moeder en haar kind op de best mogelijke manier gebeuren. 

Wat zou je anderen aanbevelen die met eenzelfde twijfel zitten?

Doe er iets mee! Probeer uit te zoeken wat je mist in je huidige situatie, wat je inspireert of blij maakt. Vraag om hulp, geef niet op. Wordt het nu nog niet meteen duidelijk, misschien op een later moment wel. En weet dat je nooit te oud bent om te gaan doen wat echt bij je past. Ik ben nu 50 jaar. Als ik van de hogeschool afstudeer, ben ik waarschijnlijk 55 jaar (inclusief bijscholing voor Nederland). Ik kan dan nog steeds 12 jaar als vroedvrouw werken! Waar het om gaat, is dat je iets doet waar je blij van wordt. Ik heb er mijn zekerheden (baan, inkomen, pensioen) voor moeten opgeven en dat was best een uitdaging, maar ik voel me nu al zoveel gelukkiger. En wie weet, misschien kun je je nieuwe uitdaging ook wel binnen de context van je huidige situatie realiseren. Het hoeft niet altijd een grootse verandering te zijn, wat aanpassingen binnen je huidige situatie kunnen ook al een groot verschil maken.

Hoe ervaar je jouw eerste contacten bij hogeschool UCLL?

Ik heb de eerste contacten als heel prettig ervaren. In Nederland wordt nog wel eens gedacht dat lesgevers in België nogal steng of afstandelijk zijn, maar daar heb ik niets van gemerkt. De lectoren die ik tot nu toe heb ontmoet zijn heel open en toegankelijk. Ik sta er ook werkelijk van versteld hoeveel ondersteuning de school aan haar studenten biedt!

Ook het contact met mijn medestudenten gaat heel ‘vanzelf’. Ik vond het best spannend hoe het zou zijn, als oude taart tussen de jonge blommen. Maar dat was helemaal niet nodig: ik voel me als één van de groep. De andere studenten vinden mijn keuze om nu nog met de studie te beginnen stoer en zijn benieuwd wat ik vanuit mijn achtergrond aan de groep kan toevoegen. En datzelfde geldt natuurlijk ook andersom!