Buddy's voor KANS
Kinderen adviseren na een scheiding, dat is het opzet van KANS vzw. Het is een unieke organisatie omdat de focus ligt op kinderen, niet op ouders. Docenten Sociale Readaptatiewetenschappen van UCLL zijn nauw betrokken bij de organisatie en vandaar dat vier van hun studenten zich wilden engageren om het buddy-project van KANS meer armslag te geven.
Amke Dockx: “Kinderen die getroffen worden door de scheiding van hun ouders, hebben nood aan een gesprek, maar dan wel met iemand die ook jong is en een soortgelijke ervaring beleefde."
"KANS organiseert alle contacten online. Wij gingen actief op zoek gaan naar ‘buddy’s’ van 18 tot 28 jaar voor onze ‘bobby’s’, kinderen vanaf 10 jaar.”
Anke De Blende: “We werkten op verschillende manieren. Uiteraard maakten we gebruik van social media. Zeker onze filmpjes op TikTik scoorden goed."
Daarnaast organiseerden de studenten enkele workshops op scholen. "Via een quiz of een stellingenspel konden we de problematiek van die kinderen aankaarten en dan onze oproep lanceren om buddy te worden. We werkten ook een beursstand uit en namen deel aan de projectenmarkt van onze welzijnscollega’s in Hasselt.”
De studenten werkten dit project uit in het kader van het opleidingsonderdeel ‘maatschappelijk engagement’. Dit OPO streeft naar Service Learning, een combinatie van leren waarbij studenten hun kennis combineren met een andere context. Lies Dielis: “Amke heeft heel wat ervaring als Tiktokker: zij post geregeld filmpjes rond mentaal welzijn. Die know-how paste prima in ons opzet.”
Amke: “Ieder kind beleeft een scheiding van de ouders anders. Je moet nagaan waar een kind nood aan heeft, maar je mag de problematiek zeker niet uit de weg gaan. Vooral een luisterend oor, wat afleiding en wat steun zijn daarbij belangrijk.”
Fiene Van Loy: “Let wel: in dit project werkten we niet als hulpverlener voor KANS. We engageerden ons voor de wervingsacties. De vzw heeft daar immers geen budget voor. Ondertussen staken we zelf ook heel veel op over de werking van een vzw.”
Samen in groep werken is vaak leerzamer dan luisteren naar iemand die van voor staat.
Anke De Blende
Docente Ilse Nassen is alvast heel tevreden over het leerproces via ‘service learning’. “Er is de laatste jaren een tendens naar individueel leren: met een cursus, een tutorial op video of een online-les op eigen houtje leerstof verwerken. Hier was er een bijzonder effect van leren in groep. Men leerde van elkaars kennis en ervaringen. Verder doet ‘service learning’ beroep op die extra talenten van de studenten, en zo maximaliseer je hun potentieel.”
Je merkte bij hen een grote gretigheid: de studenten waren niet meer te stoppen om extra initiatieven aan te pakken.
Ilse Nassen, docent
“Je weet dat je een verschil hebt gemaakt voor die vzw,” vult Lies aan. “Je groeit ook als persoon.”
‘Service Learning’ mag je niet gelijkschakelen met een stage. “De intrinsieke motivatie van de studenten gaat hier verder”, meent Ilse Nassen. “Ze krijgen hier meer vrijheid, het enthousiasme neemt toe en het engagement gaat verder. Deze studenten worden echte ambassadeurs van de organisatie.”
The Voice of Kids
Binnen het UCLL-expertisecentrum Resilient People loopt er een onderzoeksproject rond echtscheidingsbemiddeling waarbij ook onderzoek gevoerd wordt naar methodes en leeftijden waarop kinderen betrokken kunnen worden bij de echtscheiding van hun ouders. “Vroeger werd gesteld dat een kind in dat proces niet kan betrokken worden omdat het niet beter weet of er niet rijp voor is,” legt Ilse Nassen uit. “Ondertussen is er alvast een hoor-recht voorzien voor jongeren vanaf 12 jaar. Via organisaties als KANS slagen we erin om de stem van het kind volwaardig te borgen.”
