Griet doet het graag 24 uur lang
Vrijdag, klokslag 12 u. Griet Barrezeele heet 60 studenten vanuit een tiental landen welkom voor Hack The Waste. De hackathon waarbij de studenten op 24 u. tijd in groep een oplossing moeten uitwerken voor afval-multinational Renewi, gaat omwille van Corona, online door. Zaterdag, klokslag 12 u. Het doek valt: een vakjury heeft geoordeeld. Eén team juicht. Maar alle studenten kunnen tevreden terugblikken op een stevige uitdaging. Griet sluit haar computer af. “Het voordeel van deze online versie is dat ik nu de campus niet moet opkuisen.”
“Het moet iets zots zijn.” Dat was het uitgangspunt van Griet en haar Zuid-Afrikaanse collega Enrico Jacobs, CEO van de Belgium Campus ITversity in Pretoria. Zij zochten een alternatief voor de jaarlijkse BusIT-week waar studenten vanuit heel de wereld samen komen voor een projectweek. “Het is niet evident voor studenten uit Zuid-Afrika om in Europa aan zo’n evenement deel te nemen,” stelt Griet. “De basisprincipes moesten overeind blijven: vernieuwend, open voor iedereen, goed voor de planeet … maar we wilden een extra uitdaging. Dat werd het nachtje door!” Griet en Enrico vonden al snel enkele wakkere collega’s van andere hogescholen. Vier jaar geleden zag de eerste hackaton het dag- en nachtlicht. “Maar toen het zover was dacht ik toch even: ‘oh shit’, heel de nacht door …”
De extra stress en de vele uren nachtwerk neemt Griet er graag bij. “Je leert de studenten op een andere manier kennen. Voor de coronaperikelen bivakkeerden de Belgische studenten van de Hackaton allemaal samen op onze campus. Dat versterkt zeker de teamspirit en zorgt voor een supertoffe sfeer. De opkuis zaterdagmiddag is wat minder.”
Informatici doen het graag met marketeers
De teams die de Hackaton lopen zijn divers samengesteld, vanuit verschillende landen én vanuit verschillende disciplines. “Niet alleen IT’ers bezigen hun eigen taal. Ook studenten bedrijfsmanagement hanteren een eigen woordenschat en een manier van denken. Dat is ook volgens de studenten net het boeiende aan dergelijke projecten: ze leren elkaar beter appreciëren.”
Ook in haar lievelingsvak (Enterprise Content Management) heeft Griet studenten zitten vanuit twee opleidingen die samen een opdracht uitvoeren voor een externe klant, Inetum-Real Dolmen (het voormalige Gfi). De studenten Toegepaste Informatica, afstudeerrichting Business Solutions, krijgen voor hun Sharepoint ontwikkeling de extra uitdaging dat ze dit moeten toelichten aan de incoming students van het programma management. Deze businessstudenten werken dan vanuit hun perspectief mee met de informaticastudenten. “Bij het begin merk je een duidelijke scheiding tussen de informatici en de marketeers, maar geleidelijk aan worden ze één team. Onderweg leren ze ook communiceren, met hun klant, maar ook met hun teamgenoten die een andere specialisatie hebben.”
De internationale kriebel van een topsporter
Op 4 juli hoopt Griet met een aantal studenten naar Valencia te kunnen vertrekken in het kader van een conferentie van Businet, een internationale organisatie van hogescholen waar UCLL stichtend lid van is. “Tegen dan heb ik mijn vaccinaties. De studenten moeten een Covid-test afleggen. Maar we hebben het er voor over. Op zo’n uitwisseling leer je studenten anders kennen. De voorbereiding vergt veel werk en het is dan al vakantie, maar je krijgt er heel veel van terug. Ik doe dit heel graag.” Een merkwaardige uitspraak voor iemand die 30 jaar geleden zeker niet het onderwijs in wou. Griet speelde heel graag volleybal en zou met een topsportstatuut studeren. Ze droomde van ‘sportkot’, de opleiding Lichamelijke Opvoeding van de KU Leuven. “Maar daarmee was ik gedoemd om het onderwijs in te gaan! Op aanraden van mijn vader ben ik ‘dan maar’ een master informatica gaan doen: ik was toch goed in wiskunde. Na vier jaar studies ben ik eerst de banksector ingerold. Toen kreeg ik de kans om lector te worden aan de toenmalige Regaschool. Zo belandde ik alsnog in het onderwijs. Ik krijg nog vaak heel aanlokkelijke aanbiedingen vanuit de privésector. Maar wat ik nu doe, al die studentenprojecten en internationalisering, maar ook de jobbeurs, doe ik supergraag.”
Griet heeft drie kinderen die ook allemaal in de IT-wereld zitten. De appels vielen niet ver van de boom. Maar ze willen zeker niet het onderwijs in. “Dag en nacht werken … Nee, dank u.”
