Superdiversiteit aan het werk

“Ben jij die innovatieve, creatieve duizendpoot? Dan hebben wij een uitdagende vacature voor je!” Deze dooddoener lees je in heel wat vacatures. Heel wat jongeren zal dit niet afschrikken om zich kandidaat te stellen. Maar als je dit met een cultuursensitieve blik analyseert, weet je dat je een stuk van je doelgroep meteen kwijt bent.

Het is maar een van de vele ontdekkingen die studenten deden bij het ontwikkelen van hun adviezen rond diversiteit. In het transdisciplinair co-creatief opleidingsonderdeel (Taco) ‘Superdiversiteit aan het werk’ kregen de studenten opdrachten vanuit het werkveld. Docenten Liesbeth Lenie en Karolien Vlayen contacteerden heel wat organisaties. Zo wilde de Provinciale Ontwikkelingsmaatschappij (POM-Limburg) weten waarom ze weinig sollicitanten met een migratie-achtergrond over de vloer krijgen. Een OCMW vroeg naar een aanpak om anderstalige laaggeschoolden meer kansen te geven op langdurige arbeidscontracten. En de studenten moesten ook op zoek naar manieren om mensen met een arbeidshandicap aan telewerk te helpen.

Verder ging een groep studenten aan de slag rond een project van de UCLL-expertisecel Inclusive Society. Daar doet onder ander Liesbeth Spanjers onderzoek naar meertalige empathie. “Een paar woorden in de taal van de andere kan al heel veel helpen om een band te creëren!” Elke Emmers, hoofd van Inclusive Society, waakte mee over de kwaliteit van de adviezen die de studenten voorlegden aan de opdrachtgevers. 

“We hadden studenten uit management, de lerarenopleiding, welzijn en gezondheidszorg, en dit uit beide regio’s ” legt Liesbeth uit. “In gemixte teams moesten ze op twee niveaus aan de slag. Enerzijds deden ze suggesties voor de concrete aanpak op de werkvloer. Anderzijds werkten ze ook op organisatieniveau adviezen uit rond inclusie.”

Liesbeth Lenie kan je tientallen verhalen vertellen over drempels waar studenten tegen aan lopen. Vanuit haar opleiding en werkervaring heeft ze een feeling ontwikkeld voor alles wat het niet vanzelfsprekend maakt voor mensen om ‘succesvol’ te zijn, om te kunnen participeren aan de samenleving op voet van gelijkheid met anderen.

Naast haar opdracht als praktijklector in de PBA orthopedagogie steekt Liesbeth heel wat tijd in “haar” bachelor-na-bachelor orthopedagogisch management, een opleiding voor (toekomstig) leidinggevenden in het orthopedagogisch werkveld.  Maar velen kennen haar als het gezicht van “studeren met een statuut” want ze behartigt de belangen van de studenten met een functiebeperking.  

Studenten met een functiebeperking  kunnen rekenen op ‘redelijke aanpassingen’. Meestal gaat het over faciliteiten bij examens waar bijv. een student extra tijd krijgt of een laptop mag gebruiken. “Redelijke aanpassingen zijn een recht dat onlangs in de grondwet werd opgenomen,” stelt Liesbeth. “Uiteraard respecteren we als hogeschool dit recht. Maar eigenlijk ligt onze ambitie hoger. Er is tegelijkertijd het recht op inclusie. We willen  een  hogeschool zijn waar door de inzet op inclusie en universeel ontwerp aanpassingen minder nodig zullen zijn.  Hier werken we met zowel de opleidingen als de ondersteunende diensten stapsgewijs aan. Dit vraagt van iedereen een bereidheid tot verandering, tot kritische kijken naar de eigen praktijk.   Hier een bijdrage aan mogen leveren is voor mij een drijfveer om mijn rol met passie op te nemen.

Liesbeth is alleszins trots op de Taco. “Ook voor mijzelf was het een transdisciplinaire uitdaging. Karolien komt uit de lerarenopleiding. We werkten ook met heel wat studenten management. Je moet je jarenlange vanzelfsprekendheden als lesgever durven los laten en opnieuw gaan zoeken naar afstemming samen met je collega’s. Hoe kijk je naar evalueren? Hoe beoordeel je het proces? Welke eisen stel je aan een product? … Maar zo leer je ook hier bruggen bouwen, tussen opleidingen en tussen regio’s”

De studenten van Superdiversiteit konden net voor de tweede lockdown elkaar nog ontmoeten op de campus.   

Meer weten over